My favourite place in Rome

Waar ga ik naar toe als ik in de stad heb rondgedwaald en even relaxed wil zitten? Of als we 's avonds een hapje gaan eten, maar het is nog net iets te vroeg? Als ik zin heb in het perfecte aperitiefje? En waar ga ik naar toe als Stel overkomt en we hebben VEEL om over om bij te kletsen? ;D
Het antwoord is Campo de' Fiori. Letterlijk vertaald - Bloemenveld. Je kunt er op een van de terrassen zitten of aan de bar hangen, pinda's doppen, een hapje eten, iets drinken, er zijn pubs die 's avonds druk bezocht worden, oftewel; een super gezellig plein. Tot 1400 was het een soort grote moestuin, met bloemen. De toenmalige Paus besloot dat de hele wijk vernieuwd moest worden, inclusief de moestuin die geplaveid werd, waarna "Campo de' Fiori" ontstond. Minder florisant detail is dat er in 1600 executies plaatsvonden op dit plein. De rechtbank van de kerk (Palazzo della Cancelleria) was dan ook om de hoek. Overigens staat deze er nog steeds en het is ook nog eens een erg mooi gebouw. Al met al is Campo de' Fiori vandaag de dag een fantastische combinatie van authentiek italiaans met statige gebouwen en een fontein, maar tegelijkertijd met een meer noord europees 'markt' karakter.
Je drinkt hier de perfecte aperitivo, terwijl je tegelijkertijd het gevoel hebt alsof je op een terras op de grote markt zit, op een zwoele zomeravond. De bezoekers zijn ook gemengd, overdag zitten er uiteraard veel toeristen, in de avond komen er veel jongere Italianen. De bediening wisselt ook van Italiaans tot Nederlands "ik ben er een jaartje tussenuit meiden". Ik voel me hier echt helemaal goed, beetje mensen kijken en zoals ik al zei, je praat hier bij alsof het je vaste stek is. Helemaal fijn, dit plein.

1 Mei - Dag van de arbeid

In Rome wordt er elk jaar op de dag van de arbeid een mega-concert georganiseerd. Het is een zeer groot evenement wat druk bezocht wordt, dit jaar waren er naar schatting een miljoen bezoekers! Op het moment dat wij er waren, stonden we met 500.000 man voor het podium op het St. Giovanni plein. Grappig dat je onder de heilige beelden (zie foto) naar een popconcert staat te kijken. Het is een soort bevrijdingspopfestival, maar dan in het teken van werk en werkomstandigheden. De veiligheid op werk is bijvoorbeeld nogal een hot-item in Italie; Het aantal bedrijfsongevallen met dodelijke afloop loopt per jaar tot aan de 1.000... Tussen twee optredens door werden dan ook namen opgenoemd van personen die vorig jaar zijn overleden. Dat was wel heftig.
Het festival wordt georganiseerd door de grote vakbonden, met uiteraard de nodige nationale sponsors. Monsterboard Italie had slim bedacht dat het een prima moment was om hun campagne te promoten waarmee ze het statische karakter van de italiaanse arbeidsmarkt in beweging proberen te krijgen. "Hop, hop, hop, naar je nieuwe job" is daar niet echt voldoende voor, dus zijn ze op hun eigen, originele manier een aantal italiaanse heilige huisjes omver aan het gooien. Dat doen ze door gebruik te maken van de "Santini": plaatjes van heiligen die mensen bij zich dragen, of in hun auto hebben, of waar dan ook bewaren. Monsterboard heeft een nieuwe range 'heiligen' gecreerd -Heilige ingeneer (verantwoordelijk voor projecten waar hij zelf geen invloed op heeft) - Heilige accountant (sinds 2000 geen correctie meer op het eeuwig lage salaris) - Heilige verkoper (gedoemd om van het ene tolpoortje naar het andere te rijden) en zo hebben ze er nog een paar verzonnen (http://80.94.114.162/monster/). De kaartjes werden op het concert verspreid. Ik heb er een foto van gemaakt met mijn mobieltje, terwijl we even op de stoep een broodje naar binnen werkten. Festival was gezellig.